Normy, społeczne konwenanse, maniery, zasady tworzą środowisko, w którym kształtuje się nasza fizyczność, relacja do ciała – "ciałopogląd". W dużym stopniu to, jak chodzimy, biegamy tańczymy, dotykamy się i siebie nawzajem jest uwarunkowane kulturowo, choć zarazem tak głęboko zakorzenione w naszym wnętrzu, że łatwo przychodzi nam się z tym utożsamić, powiedzieć "taki jestem". Nie pamiętamy lub może zdajemy się nie pamiętać, że od urodzenia poddani jesteśmy intensywnej edukacji, która właściwie nigdy się nie kończy, a nasze zachowanie jest sposobem wypełnienia ogólnie przyjętej normy.
Warsztaty mają na celu zapomnienie ciała, jakim go znamy, by wsłuchać się w to istniejące tu i teraz, w relacji z samym sobą, przestrzenią, partnerem czy wreszcie grupą. Poprzez głęboką koncentrację w treningu indywidualnym oraz partnerskim będziemy odkrywać nowe sposoby percepcji i komunikacji, improwizacji polegającej na współ-działaniu, współ-tworzeniu, współ-istnieniu w procesie twórczym.
Warsztat będzie miał charakter intensywnej pracy fizycznej.
Elementy warsztatu:
- koncentracja
- trening indywidualny i partnerski
- rozpoznanie istniejących w ciele struktur mających wpływ na jakość ruchu
- rytm w działaniu grupowym, partnerskim oraz indywidualnym
- improwizacja w obrębie wypracowanych elementów (przejście od treningu do improwizacji)
- tworzenie struktur ruchowych
Koszt:
200 zł (przedpłata do 14 lipca)
250 zł (wpłata po 14 lipca)
Zapisy i informacje: paula@kana.art.pl
Przemysław Błaszczak studiował filozofię na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Aktor, pedagog, od 1995 roku związany z Instytutem Grotowskiego (do 2007 Ośrodkiem Grotowskiego). Założyciel i lider działającego w Instytucie Grotowskiego Studia Kokyu. W latach 1996–1999 pracował w Teatrze Pieśń Kozła pod kierownictwem Grzegorza Brala (udział w spektaklu Pieśń kozła – dytyramb). W latach 2002–2003 przygotował własny monodram Ecce homo. Od 2004 roku jest aktorem Teatru ZAR, prowadzonego przez Jarosława Freta przy Instytucie Grotowskiego. Uczestniczył w projekcie „Ewangelie dzieciństwa”. Występuje w dwóch częściach tryptyku Ewangelie dzieciństwa (Uwerturze i Anhellim. Wołaniu) oraz spektaklu Armine, Sister. Gra też w Mauzerze Heinera Müllera (polska premiera w Instytucie Grotowskiego w 2012 roku) w reżyserii Theodorosa Terzopoulosa. Obecnie pod okiem Theodorosa Terzopoulosa studiuje jego autorską metodę treningu aktorskiego wypracowaną w Teatrze Attis w Grecji. W Instytucie Grotowskiego zagrał z Alexandrą Kazazou w 2015 roku w spektaklu KassandER na podstawie tekstu Dymitrisa Dymitriadisa w reżyserii Io Voulgaraki, a w ramach projektu „Flores en las Cunetas” (Kwiaty przydrożne) wyreżyserował spektakl o tym samym tytule, w którym wystąpiła Maite Tarazona. Obecnie kontynuuje projekt „Flores en las Cunetas” –poświęcony zaginionym i ofiarom wojny domowej w Hiszpanii w pierwszej połowie XX wieku. We wrześniu 2016 roku w ramach Goleniowskich Spotkań Teatralnych Bramat odbyła się premiera spektaklu Witaj w moim Domu. Medytacja o kobiecie z wydm w jego reżyserii. Z Nini Julią Bang założył platformę warsztatową Objęcia. Dialogi przez Ciało i Głos (Embraces. Dialogues through Voice and Body). Prowadził warsztaty w Polsce, m.in. we Wrocławiu, w Szczecinie, Bydgoszczy, Poznaniu, Opolu, i za granicą, m.in. we Francji, w Hiszpanii, Anglii, Norwegii, USA i Indiach. Od 2005 roku uprawia japońską sztukę walki aikido pod okiem senseia Piotra Masztalerza (6 dan), w 2011 roku pobierał nauki u Juby Noura Shihana (6 dan) w Baja California (Meksyk). W 2005 roku przebywał w Japonii na zaproszenie Toshiego Tsushitoriego, trenując pod jego okiem shintaido – japoński system prowadzący do integracji ciała i głosu poprzez trening oparty na tradycyjnym japońskim karate. W latach 2013–2016 lider Studia Dwóch Ścieżek działającego w ramach programu badawczego BodyConstitution realizowanego w Instytucie Grotowskiego. Współzałożyciel WROTu – Wrocławskiej Offensywy Teatralnej.
POBIERZ
Normy, społeczne konwenanse, maniery, zasady tworzą środowisko, w którym kształtuje się nasza fizyczność, relacja do ciała – "ciałopogląd". W dużym stopniu to, jak chodzimy, biegamy tańczymy, dotykamy się i siebie nawzajem jest uwarunkowane kulturowo, choć zarazem tak głęboko zakorzenione w naszym wnętrzu, że łatwo przychodzi nam się z tym utożsamić, powiedzieć "taki jestem". Nie pamiętamy lub może zdajemy się nie pamiętać, że od urodzenia poddani jesteśmy intensywnej edukacji, która właściwie nigdy się nie kończy, a nasze zachowanie jest sposobem wypełnienia ogólnie przyjętej normy.
Warsztaty mają na celu zapomnienie ciała, jakim go znamy, by wsłuchać się w to istniejące tu i teraz, w relacji z samym sobą, przestrzenią, partnerem czy wreszcie grupą. Poprzez głęboką koncentrację w treningu indywidualnym oraz partnerskim będziemy odkrywać nowe sposoby percepcji i komunikacji, improwizacji polegającej na współ-działaniu, współ-tworzeniu, współ-istnieniu w procesie twórczym.
Warsztat będzie miał charakter intensywnej pracy fizycznej.
Elementy warsztatu:
- koncentracja
- trening indywidualny i partnerski
- rozpoznanie istniejących w ciele struktur mających wpływ na jakość ruchu
- rytm w działaniu grupowym, partnerskim oraz indywidualnym
- improwizacja w obrębie wypracowanych elementów (przejście od treningu do improwizacji)
- tworzenie struktur ruchowych
Koszt:
200 zł (przedpłata do 14 lipca)
250 zł (wpłata po 14 lipca)
Zapisy i informacje: paula@kana.art.pl
Przemysław Błaszczak studiował filozofię na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Aktor, pedagog, od 1995 roku związany z Instytutem Grotowskiego (do 2007 Ośrodkiem Grotowskiego). Założyciel i lider działającego w Instytucie Grotowskiego Studia Kokyu. W latach 1996–1999 pracował w Teatrze Pieśń Kozła pod kierownictwem Grzegorza Brala (udział w spektaklu Pieśń kozła – dytyramb). W latach 2002–2003 przygotował własny monodram Ecce homo. Od 2004 roku jest aktorem Teatru ZAR, prowadzonego przez Jarosława Freta przy Instytucie Grotowskiego. Uczestniczył w projekcie „Ewangelie dzieciństwa”. Występuje w dwóch częściach tryptyku Ewangelie dzieciństwa (Uwerturze i Anhellim. Wołaniu) oraz spektaklu Armine, Sister. Gra też w Mauzerze Heinera Müllera (polska premiera w Instytucie Grotowskiego w 2012 roku) w reżyserii Theodorosa Terzopoulosa. Obecnie pod okiem Theodorosa Terzopoulosa studiuje jego autorską metodę treningu aktorskiego wypracowaną w Teatrze Attis w Grecji. W Instytucie Grotowskiego zagrał z Alexandrą Kazazou w 2015 roku w spektaklu KassandER na podstawie tekstu Dymitrisa Dymitriadisa w reżyserii Io Voulgaraki, a w ramach projektu „Flores en las Cunetas” (Kwiaty przydrożne) wyreżyserował spektakl o tym samym tytule, w którym wystąpiła Maite Tarazona. Obecnie kontynuuje projekt „Flores en las Cunetas” –poświęcony zaginionym i ofiarom wojny domowej w Hiszpanii w pierwszej połowie XX wieku. We wrześniu 2016 roku w ramach Goleniowskich Spotkań Teatralnych Bramat odbyła się premiera spektaklu Witaj w moim Domu. Medytacja o kobiecie z wydm w jego reżyserii. Z Nini Julią Bang założył platformę warsztatową Objęcia. Dialogi przez Ciało i Głos (Embraces. Dialogues through Voice and Body). Prowadził warsztaty w Polsce, m.in. we Wrocławiu, w Szczecinie, Bydgoszczy, Poznaniu, Opolu, i za granicą, m.in. we Francji, w Hiszpanii, Anglii, Norwegii, USA i Indiach. Od 2005 roku uprawia japońską sztukę walki aikido pod okiem senseia Piotra Masztalerza (6 dan), w 2011 roku pobierał nauki u Juby Noura Shihana (6 dan) w Baja California (Meksyk). W 2005 roku przebywał w Japonii na zaproszenie Toshiego Tsushitoriego, trenując pod jego okiem shintaido – japoński system prowadzący do integracji ciała i głosu poprzez trening oparty na tradycyjnym japońskim karate. W latach 2013–2016 lider Studia Dwóch Ścieżek działającego w ramach programu badawczego BodyConstitution realizowanego w Instytucie Grotowskiego. Współzałożyciel WROTu – Wrocławskiej Offensywy Teatralnej.
POBIERZ